GÜNEŞ ANA
GÜNEŞ ANA
Güneş her akşam batar ki Dolar, gece beklenmedik iyiliklerle, Sabah, Açar, açılmadık kapıları, Dindirir, sızlayan yürekleri, Sever, herkesi, Güneş Ana. Çünkü o, Sabır ve güzellik demektir… Ne söyler bilmem. Ne söylerse söylesin, Hep iyi söyler, Güneş ana. Çünkü o, Duygudur, aşktır, topraktır… Ne çok ağlamış, Ne çok gülmüşümdür. Ama açınca kollarımı, Işığı vurur yüzüme, Mavi güller açar! Ruhumda, Sessiz çığlıklarım son bulur. Çünkü o, Ateşime yağan kardır, Çölde gölgemdir, Derdimin dermanıdır… Şuramda bir sızı başladı yine. Yarın sabah gel. Derin derin nefes al yudumla mı desin, Yüreğini sıcak tut üşümemi desin, Eğilip kulağıma, seni seviyorum mu desin… Her şey desin Çünkü, Güneş anamdır o, Benim en yakınımdır… Yusuf Yılmaz |
Şiir karın doyurmaz ama gönül doyurur…
Şiir ruhun gıdası…
.................................................... Saygı ve selamlar..