O GeceO gece mehtaba karşı Gönülden dökülen nağmeler vardı Fışkıran karanlığıma ışık olan Dudaktan kalbe buseler vardı... O gece yaprak kıpırdamıyordu Hiç durmayan rüzgar durgun Masada duran kemanım suskun Sevda koynunda uyuyanlar yorgundu... O gece hayat kendisiyle oynaşıyordu Hareler döne döne mehtaba nağme yapıyor Sanki bir masal canlanıyordu Ruhum yükseliyor yükseliyordu... O gece gökten yıldızlar gelecek O muhteşem alemin yolculuğunda, Ömre esir düşmüş kimsesizlere Bir teselli sunacak sevdasız gönüllere... O gece kader ağlayacak yalnızlığa Ümit duvarları özlemle yıkılacak Bir dünya sunan sevgiye koşacak O gece yer gök mehtapla buluşacak.. |