Bir şubat gecesi
Karlar yağıyor saçlarıma
Bir soğuk şubat gecesinde Ummarsızca yürüyorum Sarım renk alan Cadde ışıklarının altında Sokaklar beyaz halıyla döşeli Merhaba diyecek kimse yok Dolaşıyor sadece kediler köpekler Sırtımda siyah palto Yakaları dik enseme Ellerim cebimde Kar taneleri kirpiklerimde birikiyor Siyahı beyaza boyuyor Şehrin süslü vitrinlerin Önünde göz atarak geçiyorum Gözlerimin fotoraf makinesi Karpostalık resimler çekiyor Geçtiği her yerde Kayıt yapıyor hafızasına Gezerken şiir yazasım geliyor Ne bir bank var nede masa Gözlerim kalem aklım kağıt oluyor Şiir ise görünmez türünde Mısralar dizeler dizili veriyor Hatırlaya bildiğim kadarı Yazılıyor aklın tahtasına |
ŞİİR’in huzur verdiğini öğrendik…
İçtenlikle tebrik ederim…
Şiirsiz sevgi olmaz…
...........................................Selam ve saygılarla..