ÖLÜMÜNE SEVDİĞİM

Ferhat dağları delip geçmek isterken
Şirine kavuşmak için
Kerem yollara düşmüş dağlara taşlara saz çalar
Aslıyı bulmak için
Mecnun çöllerde kendini perişan eyler
Leylaya olan aşkı için
Tahir zındanlarda işkence görmüş ölümüne
Zühreye yar demek için
sadece Yusuf ile Züheyla nice eziyetlerden sonra kavuşmuş...
Ey sevgili
halà sana aşığım diyebiliyormusun?
Ben aşkımı haykırırken
Ferhat ile Şirini okudum
Kerem gibi saz çaldım
Mecnun gibi inandım
Tahir gibi sevdalandım
bilemem
Yusuf gibi şanslımıyım
bildiğim tek şey var
aşk şerbetini içmişim
hasretinden yanıyorum içim içim
ela gözlüm can dediğim
canıma can katan sevgilim
aşk dillere destan olmadan
kalbimizi mesken tutmuş
tam ortasından vurmuş
yüreğin içine oturmuş
yanıyor kor ateş gibi
sana olan hasretimden
özlemimden
gece gündüz demeden
yazıyorum
buruk buruk sözlerim
parça parça hecelerim
şiirimde buram buram aşk kokuyor
sen sen ölümüne sevdiğim...

Seyhan Kılıç
07.01.2019