bir adam bir kadınbiraz kül ver biraz kül ellerinden gözlerinden bana gülen dudaklarından nasıl bir devr-i alem bu utanıyorum balçığımdan kırk yarardım milimi kordum dostları yerli yerine gönüllerine düşen kılı kaldırırdım dilimle adam kimlik atarmış zarardan kârdan şüphe duyuyorum ustalığımdan biraz dert ver biraz dert duru ayetlerle dualanmış toprağından sümbül koyam lale koyam tohum koyam usanmışım yapay ezalardan açsınlar nevbaharlarımda haz duyam sevdalarımdan cânâ böyle hazan olur mu sensiz ellerinde taslar ellerinde kaplar kacaklar her filiz dibi ölü yiyen kanlar akıyor yapraklarından ellerime gözün düşmüş düşlerimde günüm ne güzel gene kasım |
gönlünüz susmasın kalem tutan ellerinize zeval gelmesin