BANA ACI BİR SON KALDI,ONA ÜZÜLDÜM...
BANA ACI BİR SON KALDI,ONA ÜZÜLDÜM...
Seyrine doyulmayan o bahçene,cesaret ettim girmeye, Bağına geldim üzüm yemeye,almadı tat dilim,üzüldüm, Seyreder iken lalezarını,istedim dikensiz gülü dermeye, Dokunup yumuşak tenli gülüne,sivri dikenine,üzüldüm... Bağban olam ruh bedenine,rüzgarda uçuşan saçlarına, İnlemem Billahi ant olsun,sırtıma değen o kırbaçlarına, Günah sende değil şahidim,ortağım ben tüm suçlarına, Kabahat işleyen sen,cefası kaldı bende,buna üzüldüm... Dokundum,hissettim yürek sesini,avuca sığmaz bir kuş, Benim baharım,senin kışın oldu,gizemli ve acı dokunuş, Ben ezik perişan,bedbaht iken,senindir asaletli o duruş, İyiler senin olsun razıyım,kötüler kaldı bende,üzüldüm... Şeyhim;Derki yürek sızım,sağlığımın can yoldaşı ey yâr, Yaz,baharlar senin olsun, benim olsun kış,boran ve kar, Sensiz yaşamaktansa,garip ölümler bile,benim için kâr, Sana sağlıklı yaşam,bana acı bir son kaldı,ona üzüldüm... Nurettin GÜLBEY Saat : 12:27 30.12.2018 YALOVA |
Kutlarım yazan yüreğini ve eserini
Gönlüne, ömrüne bereket
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıcakla kalasın