5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1339
Okunma
Sen çölsün işte
Bağrına bir damla düşünce kendini okyanus mu sandın
Damla kurur, yürek kavrulur
Gözyaşından bir okyanus çığlığını susturur
Tuzundan bağrın yanar da
Güneşe çıkamazsın
Sen çölsün işte
Serin yıldızları kendine yar mı sandın
Güneş açar, ay dolanır
Kum, fırtına, boran olur
Gözlerin yumuk kalır da
Ateşine bir damla akıtamazsın
Ahh sen çölsün işte!
O gözler sana bir nehir mi sandın
Karıncalar boğulur
Balıkları akrepler yer
Gerçekler seraplara gizlenir
Sel gider, kum kalır da
Artık sen o çöle kum olamazsın…
Suna Genç
Şiirin sahibi
Cevap Yaz