GÖNÜL
Hiçi hiçine geçirdik bunca zamanı bunca yılları.
Eyvah desen pişmanım desen fayda etmez gönül. Aydınlık sanıp koşa koşa gittiğin köhne yolları. Değiştirmek istesen de değiştiremezsin ey gönül... Kapılmışsın bir sevdadır gidiyor. Her sevdan sana ne yaralar açıyor. Sen hep aynı yerdesin ama onlar gidiyor. Sevme gönül inanma gönül. Göremedik hayatın çeşit çeşit güzelliklerini. Hayır nedir bilmez olduk kaptırınca kendimizi. Ses de edemedik ezdirip geçince bendimizi. Yeter uslan gönül kendini heba eyleme gönül. Zaman geçti şimdi dünler oldu çok evvel. Bugün de bitti gidiyor uslan gönül kendine gel. Hiçi hiçine çırpınıp durdun derin deryalarda. Bahtına talihine küsme kendine gel gönül. Bitir artık düşüncelerinle olan kavgaları. Sar iyileştir el daha deşmeden yaraları. Siz bilmiyorsunuz siyaha boyadım buraları. Başka renklerde var sevgi sefa da var bil gönül. Unut gönül unut artık bakma o taraflara. Bunca zaman yeter artık atma kendini araflara. Kapılıp gitme artık anlamsız boş hatıralara. Sende etten kemiktensin sızım sızım sızlama gönül. Soğuk duvarlara yaslanıp büküm büküm bükme kendini. Telaşlı duygulara kendini kaptırıp eğme çehreni. Kuruduğu yeter artık yeşert ozanım gönül bahçeni. Güneş doğsun baharlar gelsin artık yas eyleme gönül. Ozan SONAR 09:25 Salı 25.12.2018 |