SORMA
Elli yıldır, yaşanan bir ömür bu.
Yaşadıkça, Karlar gibi eriyor. Sevabıyla günahıyla durum bu. İnsan her vaktine hesap veriyor. Bazen beynin yanıyor, Tansiyondan. Kalbin kan pompası, atmosferinden. Çok stresten, arterin kasmasından. Vurdum duymaz çok, içim daralıyor. Bazı şeyler vardır. boş veremezsin. O yüzdende hiçbir tat alamazsın. Yolların yokuş rahat gidemezsin. Cevvallik geçti artık. yol yoruyor. İnanca bağlı, bu işler hep böyle. Ne desen, laf kar etmiyor gönüle. Bile bile her gün gider ölüme. Her kişi öleceğini biliyor. Kıssadan hissedir, bu özet için. Gönlümdeki ışığa iyi bakın. Doğrultun namluyu, bir kurşun sıkın. Yeter boş insanlar, beni geriyor. MEHMET İNANKIL 14/01/2025 Ankara |