GÜZ GELENDE
Dağda bahar havası yolda keklikler öter
Gel naz etme güzelim bu ömür birgün biter Senin için yıllardır v erdiğim emek yeter, Al şu sazı elimden çalmak istemiyorum. Gördüğün rüyaları hayra yor diyordun ya İnandım bizim için dönmüyor artık dünya Yaşadığımız hayat bizim için bir rüya, Verdiğin hiçbir şeyi almak istemiyorum. Ne gecem belli benim ne gündüzü ararım Her aklıma geldikçe hatırını sorarım Gideceğim buradan kalmak değil kararım, Kurbanlar adasan da kalmak istemiyorum. Narın içinde narı gördüm kaç kere siyah Günler gelip geçiyor yaşlanıyoruz Eyvah! Yalvarma yeter artık dilimden düşmez o vah! Her gece rüyalara dalmak istemiyorum. Geçti bütün seneler geçti yaşanan ömür Ağlamaktan her gece gözlerim oldu kömür Birgün diyorum mutlak bozulacak bu mühür, Gelesin diye haber salmak istemiyorum. Ayrı kaldığım yıllar içimde acı benim Daha toprak olmadan çürüyor işte tenim Bozuluyor vücutta sağlam denilen genim, Çürüyüp kara toprak olmak istemiyorum. DOĞANAY’ım her bahar içimde nehir çağlar Gidenler gitti zaten kalanlar bize ağlar Tanrı’dan dileğimdir yıkılsın karşı dağlar, Güz Gelende her sene solmak istemiyorum. Kemal DOĞANAY |