Dalıp Gidiyorum Maziye
Anlatamıyorum derdimi kimselere
Ayrılık, ölüm kadar acı ve soğuk Yalnızım, çok yalnızım Yıldızlar da ağlıyor... Yokluğunun bedeli çok ağır oldu İçim kan ağlıyor Yüreğim susmayan çağlayan gibi Dermanı olmayan dertlerdeyim... Ne içtiğim çayın tadı var Ne içtiğim suyun Sözüm yok sana da Dalıp gidiyorum maziye... Gece karanlık sokağı dinliyorum Dilimde umutsuz şiirler dolaşıyor Gözlerimde hep yaşlar İçim dışım meğer hep senmiş... |