Ah Ulan Felek
Başını önüne eğerek
Önce karşısındakini huşu içinde dinledi Ardından da biraz mahcup Hatta biraz ağlamaklı Gözlerini ovuşturarak Evet haklısın dostum dedi And olsun ki Bizdik bütün bunların sebebi Biz vurduk kitapları zincire Cahil olduklarını bile bile Biz verdik onlara payeleri bilge diye Burunları barut kokusu alamadan Ve görmemişlerken savaş meydanlarını Altın yaldızlı teskereler ile Gazi yaptık onları bir gecede Övdük de övdük Kah Kisra dedik onlara Kah Kayser Yetmedi Kah Sultan dedik onlara Kah Hakan Saraylarda köşklerde Şaşalı törenlerle Biz sıraladık tüm madalyaları döşlerine Ve adam derin bir nefes alarak Yorgun yorgun ayağa kalktı Sabaya bir kaç parça odun Kaynayan suya da iki ölçek çay attı Sonra oturdu koltuğa Ah ulan felek Ah ulan felek Kötü yakalandık diyerek |
ŞİİR’in huzur verdiğini öğrendik…
Şiirsiz sevgi olmaz…
...........................................Selam ve saygılarla..