Tv ekranlarına çıkıp, olur olmaz konuşan kendini bilmez bazı insanların söylediği bir takım rencide edici, onur kırıcı ve hatta kışkırtıcı sözler yüzünden, bir çok insanın hayatında olumsuz vakalar meydana gelebilmektedir.

Bu densizlerden bir kaç tanesinin bazı hastalıklar sebebiyle yoğun bakım ve koma halinde oldukları için, kimi yakınlarının, gerek tv, gerek sosyal medya üzerinden hayır duası istediklerine şahit olmaktayız.

Elbette her ağır hastalığa yakalanan kişilerin, bu durumunu yaptıklarıyla bağdaştırma gibi bir duyarsızlık ve hadsizlik içerisinde değilim.

Bu şiiri yazmaktaki gayem; kişilik erozyonuna uğramış bu tür insanlara kendilerinin de bir fani olduğunu hatırlatmak, yaptıkları eylemlerin ve söyledikleri sözlerin başka insanlar üzerindeki olumsuz etkilerini kendimce ön plana çıkarma girişimidir.

İnsanların başına gelen felaketleri yaptıklarının karşılığıymış gibi göstermek veya böyle bir duruma sevinmiş gibi bir algıya yer vermek istemem elbette. Bunun içindir ki bu şiiri yazmakta ve yayınlamakta hep bir çekinceye düşmüşümdür.

Diğer taraftan bu tür şiir, makale gibi tepkisel yazımların, toplum içerisinde etkin bir yönlendirme ve uyarı niteliği taşıyacağı kanaatinin sonucudur bu paylaşım.