Azrâil yokluyor gibi
Bilmiyorum bu halim neyin nesidir
Sanki kalbim duracak, tekliyor gibi Kulağımda çınlayan, kimin sesidir Muamma bir mekanda bekliyor gibi Kocaman karanlıklar içimde derin Omuzlarımdan inmez yükü kaderin Katlanması kolay en masum kederin Hançerini ardında saklıyor gibi Neden daralır göğsüm, kimdir acıtan !? Kim başımı ağrıtıp, beyni sancıtan !? Biliyorum bir el var, beni inciten Çektiğim her nefesi kokluyor gibi Üstüme geliyor şu virane yapı Benim her tıkırtının ilk muhatabı Açılıyor yavaşca pencere, kapı Birisi görünmeden tıklıyor gibi Kasvet güneşi boğdu, sisler şafağı Gün aydınlatmaz bugün bizim sokağı Arzularım nefsimin sadık köpeği Her suçunu talihe yüklüyor gibi İşte ben ! neden/lere akıl yoralı Duygular darmadağın, ağır yaralı Kapatsam perdeleri yine aralı Azrail gün aşırı yokluyor gibi Vedat ÜNAL |