Medet Ey Nebi (1)

Bal bir senin dilinden akar
Medet ey nebi

Güneş doğmazsa dağılır mı gece
Gel ki, kurtulayım bu karanlıktan
Bal bir senin dilinden akar
Süt beyazdır sağılır mı gece
Çağırır ezanlar günde beş vakit
Dipsiz kuyulardan çıkılmıyor ipsiz
Medet ey sevilenlerin en sevileni…

Yaşım kırk olalı kırk yıl olsa
Kırlarda papatyalar açıp açıp solsa
Gönlümde bir papatya açmaz
Bulutum tek sensin ağla toprağıma
Güller ,meyveler bekleyen yaprağıma
Medet ey sevilenlerin en sevileni…

Sana aşksız geçen her anım yıllardır elem içimde
Ah ne Aliyim ne Veysel uzaktayım çok uzakta…
Şükür Allah’a çağrını duymuşum ülkemin taşından toprağından…
Minareler kalem kalem içimde
Yollar ışık ışık …
Yalvarışlarım hep sana sensin şefaat sahibi
Cennet cennet olur Kevser’inden içince
Medet ey sevilenlerin en sevileni…