Bu Nasıl Adalet
Güçlüler zayıfa keserken ahkâm
Gidişat ne ola böyle hakim bey Suçlu cirit atar masumlar mahkûm Bu nasıl adalet söyle hakim bey Kader mahkumları değil debdebe Ziyarete gelmiş kundakta bebe Biri kucağında birine gebe Bu nasıl adalet söyle hakim bey Akıl kelepçede boğazda canlar Eşşekten düşeni bir düşen anlar Hırsız mı sapık mı katil mi bunlar Bu nasıl adalet söyle hakim bey Vatan desen canlarını sererler Bayrak desen tüm cihanı tararlar Anladım ki garibanı yorarlar Bu nasıl adalet söyle hakim bey Kıvıran çok zaten onlar kız kıza Bey deniyor yolsuz ile arsıza Bugünlerde rabet arttı hırsıza Bu nasıl adalet söyle hakim bey Ana rahminde mi yazılır destan Keleni boy verdi bozuldu bostan Kimi üç etekli kiminde fistan Bu nasıl adalet söyle hakim bey Kul Garib’im yoktur baharım yazım İclerinde vardır bir körpe kuzum Kader mahkûmuna olur mu sözüm Bu nasıl adalet söyle hakim bey Ciğer yangın yeri böyle hakim bey Emine Çerçi |
Ey geçmişim!
Kahroluyorum!
Geçmişi düşünüp yanıyorken ben
Her günkü dünün pişmanlığı ekleniyor azar azar
Gün gün tükenip azalan ömrüme,
Kan akıyor yüreğimden sızısı ince
Sancısı büyük, rengi korku
Izdırabında eziliyorum ve
Anlıyorumki! Pişmanım......
Kocaman özürdiliyorum
Hemde kocaman kendimden.
Neler taşıttım sana, Ey yürek!
Sen en büyük pişmanlığımsın,
Sen en büyük hesabımsın,
Sen en büyük davacımsın,
Hakimim sen, savcım sen, avukatım sen
Mahkum mu? O da ben
Eller bağlı, kolda kelepçe
İşte ben
Gelde yargıla yargılayabilirsen.
İster as, ister kes
Karar senin geçmişim
Sen pişmanlığımsın.
Üzgünüm.
Adem ÖZEL (SORGUNLU)
selamlarım sizi..güzel şiirdi...tebrikler