Zamansız gidişinin ardından
Destursuz hayatıma giren Yalnızlık bile şaşırmıştı
Mevsimlerden "Son bahar" değildi
Bu ayrılık neyin nesiydi?.
Senden sonra
O yoldaşım oldu
Beraber kol kola gezdik
Yeri geldi güldük,yeri geldi ağladık
Ama hiç şikayet etmeden dinledi beni
Günlerce,
Aylarca,
Yıllarca..
Geceleri zifiri karanlıkta
Üşüyen ürkek bedenimi
Tüm soğukluğuna rağmen sardı sarmaladı
SICACIK
Tıpkı yeni doğmuş bir bebeğin kundaklandığı gibi
Onunla Selfielerimiz hep Gri olsada
Olsun sonuçta cansız bir resim
Tıpkı ölen hayalerimiz gibi
Bir yetimin aniden Annesine Babasına duydu özlem gibiydi
Benim sana olan Sevgim
Saf ve temiz
Nasıl O yetim kimse görmeden saklanıp ağlıyorsa
Bende avazım çıktığı kadar sessizce,
kimse duymadan döktüm gözyaşlarımı
Bir tek can dostum olan Yalnızlık sildi
Senden sonra Yalnızlık söz verdi bana
"Sen ne kadar yalnızlıklar içinde olsanda Yalnız bırakmıyacam Seni" dedi
Sanırım Yalnızlık ve Ben
Bir yastıkta kocayacağız..

~Can Kenarım~