Mavi gözlerin ağlamasın
Mavi gözlerin de yaş akıyor
Kanadı kırılmış kuş gibisin Siyaha dönmüş beyaz düşlerin Daha ilkbaharındayken Yüzüne kapanıyor gittiğin her kapı Sırıl sıklam olmuşsun Henüz tanımadığın O hüzün yağmurların da Yüzün solgun Dizlerinin takadı bitmişti Sendeleyip düşmüştün yere Neyim var diye Varmıştım tabibe Beliydi konulan tanı Söylenmesi zor du Senin gibi Bir likbahar çiçeğine Aklına geleni Diline bile almak istemiyordun Belki yanlışlık var diyordun Oysa gerçek ti İlk aklına gelen tanı Sevgiyle yenmek istiyordun Çaresi yok denen çaresizliği Belki sevilirim diye Sarıldığın her dal kırılıyordu Çünkü dal seni sevse de O dalın tutuntuğu ağaç Seni kabulenmek istemiyordu Yarını bilmiş gibi davranıp Hadini aşarak Kendisini dinlemeyen dalını kırıyordu Suçu tutunduğun dalda değil O dalı taşıyan ağaçta ara Bak mavi gözlü İlkbaharın yeni açan çiçeği Kimse yarının ne getireceğini bilemez Sakın umutsuzluğa kapılıp Kendini bırakma Nice çaresiz deniline çare bulundu Sen yeter ki azmini kaybetme |