KİMBİLİR
İnsan derler şu savrulan yaprağa;
Hangi rüzgar nere atar kim bilir… Perde iner, sonra dönüş toprağa Nasip nedir, nerde yatar kim bilir… Güler bazen; bahar izler kışını Kah ı ağlar; gece gizler yaşını Üzerinde “Meçhul” yazan taşını, Tümseğine kimler çatar kim bilir… Sever bir gün, düşer aşkın harına Aldırmadan zararına, karına Senet var mı kul çıkacak yarına? Doğan güneş kimde batar kim bilir… Ömür hayal, mutlu sonlar masalda İbret vardır nice benzer misalda, Vefa nedir; hele kuşu bir sal da, Yem uğruna kaça satar kim bilir… Acı gerçek; faniyiz bu alemde, Neşe, sevinç durmaz geçer elem de, Ölüm gelip siliyor bir kalemde, Sal ucunu kimler tutar kim bilir… |