AHVAL-İ ADEM
Var mıdır insandan daha nankörü?
Su veren elleri köpek dişlemez. Merhamet neylesin vicdanı körü? Kurt bile virane inde kışlamaz. Menfaat sanki bir ilah tapılan, Kul kula av olmuş, yağma kapılan Gözler hiç doymuyor alsa küp ilen, Böylesi alemde huzur başlamaz. Gönüller bir kırık gülden ibaret, Sorsalar her biri sevgiye hasret! Öyleyse ne diye bunca garabet? Nasırlı yüreğe duygu işlemez. Gidiyor insanlık meçhule doğru, Menzili çıkmazda, güzergah eğri Duyulmaz garipten imdada çağrı; Çöl olan kalpleri gözler yaşlamaz. Tarumar bu gidiş fenaya naçar, Dostunun kanını yine dost içer Öyle bir devran ki can candan kaçar; Bunları gören kul şeytan taşlamaz… |