HALİME ŞAŞTIM BU GÜNBugün bana tamamen yabancı bir mekânda Anılarla baş başa kalarak taştım bugün Bilinmez bir yerlerde yalancı bir mekânda Yakıyordum kendimi harlı ateştim bugün Bir yanım cehennemi andırıyor gibiydi Beride biri beni kandırıyor gibiydi Yaşadığım yer zindan hücrem deniz dibiydi Nerden düştü aklıma dertleri deştim bugün “Mekânlar,” demişti pir, “mekânlar deyip geçme” “Bak kızım nefse uyup, sakın ha zehir içme” “Ellerin kumaşından kendine esvap biçme” Bunu duyup kendimle içten ödeştim bugün Alıp başımı gittim oturdum bir zirveye Düşündüm de başımı acaba vursam neye Neden attım kendimi bu yabancı haneye Duvardaki taşlarla ayrılmaz eştim bugün Bir ses duydum uzaktan anlamsız bakakaldım Git mi diyordu bana; kal mı? Apışıp kaldım Tutundum bir kayaya öyle yapışıp kaldım Anlattım dertlerimi çile üleştim bugün Geç geçten uyanınca baktım başım dönüyor Gördüm dumanlı halde gökten bir şey iniyor Yoksa yanılgı mıydı? Gözde fer mi sönüyor? Hiç emin olamadım halime şaştım bugün NİLÜFER SARP |