Gecede
Ay, yıldızları arıyordu
Bulutların arasında geceleyin. Bense, seni bekliyordum Sokak lambasının ışığında. Yağmur, yağmakla yağmamak arasında İkirciklenirken, Sensiz nasıl yaşadığımı Düşünüyordum sessizce. Derken; Bir rüzgar esti serince Yerde yapraklar savruldu çevremde Bir şimşek çaktı uzaklardan Heybetli gök gürültüsü ardından Yağmur boşandı birden Ve... işte o anda Film koptu aniden... İbrahim KAVAS |