KADER DEDİM
Kara bahtım kem talihim gülmedi
Kader dedim yaralarım sızılar. Kadir kıymetimi kimse bilmedi, Yine deli gönül seni arzular. Ağarmış saçlarım tutmaz elimden Feleğe şikayet çıkmaz dilimden Kimseler anlamaz neden halinden, Sebebini niye bana sordular? Mecnun gibi kaldım kurak çöllerde Kuşlar gibi yüzdüm çamur göllerde Kerem gibi Aslım yanar ellerde, Saçlarımı birer birer yoldular. Yolumda tuzaklar kurulu bekler Ayaklarım yorgun kalbimse tekler Sılada sevdiğim güne gün ekler, Karşımda olanlar beni kırdılar. Dervişin elinde gezer asası Tur Dağı’ndan gelir O’nun Musa’sı Gerçeğe çağırır Meryem İsa’sı, Gidenler hedefe çoktan vardılar. Ya Muhammet sana dua ederim Bir gün bu dünyadan çeker giderim Vardığım huzurda acep ne derim? Gidenlerin hepsi bize yardılar. DOĞANAY’ım başım dönüp duruyor Boğazım yanıyor, dilim kuruyor Kaderi bilmeyen hesap soruyor, Hak’kın divanına yeni durdular! Kemal DOĞANAY |
Kaleminize ve gönlünüze sağlık...
Tebrik ederim...
Beğendim...
Şiir sevdik, şiir yazdık, şiir okuduk...
...................................... Saygı ve selamla..