1
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
1125
Okunma
Ruh ağacından küskün meyveleri topluyorum,
Hiç kim kimsenin tatmadığı,
Hayallerim de bir nehir kenarında ’’Çaykovski’’ demliyorum,
Yani dinliyorum.
Tabiat ana renksiz ve şekilsiz,
Elbiselerini kuru temizleyiciye bırakmış,
Battaniye sarmış,
Aralık soğuğuna ateş yakıyor.
Gözlerinde bahar havası,
Toprağa cemre ne zaman düşecek,
Onu bekliyor,
İçten içe bükülerek.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz