kefaret...dünün üzerine çarpı atarak yarına hiç yokmuş gibi bakarak ve ruhuma bedenimi katarak tüm arınmışlığımla çırılçıplak karşındayım haydi dokun... kefaretime yemin esaretime kılıç kadar keskinim dokunabileceğin kadar yakın sokulabileceğin kadar gerçeğim öncesini gömdüğüm hayatımda son olmanı dilediğim inancımda senden sonrasıyım anla be gülüm acı arkadaşım yalnızlık rehberimdir bilirsin limanlarına inat demir al bırak denizini bulsun mavi haydi tut ellerinden küf tutmuş güneşin bir tebessüm bırak şimdi pencereme bırak ki tutuşsun karanlık yansın zifirinde gece yalnızlık kaç işlem bütün artılar senken eksiler neden hep ben ayrılık ki çarpılarak bölünmekte olsa sen yinede eksilme günümden ey sevgili bilmez misin yolumdur yoluna uzanan her yokuş kambur ol, yük ol sırtımda ama sakın hiç düşme… ilhanaşıcıaralıkikibinonsekiz |
:)
ama düne çarpı atmak güzeldi
yo
çarpıya basarak çıkmak