Sırtıma yükledin »yükü«, ta alem-i ervahta Yâr yardıcım da yoktur gittiğim güzergahta
Olmak isterim zatına hizmetkar, olayım mı? Darağacında boynuma, urganı dolayım mı? Bu kervanın başı benim, yürüyorum serapla Kâh güneş ile kâh yıldızlar ile kâh mehtapla Kolay olsa idi Sana »evet« derdim ta ezelden Nasıl ayrılır insan, Senin gibi yekta güzelden »Tac u tahta« bakıyorum, boş kalsa daha iyi Layık görmüyorum ki Efendim hiçbir faniyi
Sırtıma yükledin »yükü« istemediğim halde Bıraktım onu yere hemi de en son merhalde
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
YÜK şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
YÜK şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.