Köyümde Bir GünUyandım, kulağımı ezan sesi doldurdu Dalga dalga bir huzur gelip kapıma vurdu Yeşil içine aktı gökte kızaran narın Som altına dönüştü etekleri dağların O an doldu ruhuma, cennetten bir rayiha Açılırken hayata ümitle pencereler Yavaş yavaş uykuya dalıyordu dereler Gün yükseldi tepeye kişnemesiyle atın Karşıki tarlalardan sesi geldi ırgatın İşte böyle başladı bir huzur günü daha Akşamüzeri gelen ekin kokularıyla Rüzgâr rengârenk oldu al yeşil ve sarıyla Aydınlık incitmeden çekilirken tepemden Yeniden doğdu güneş karşı raftaki şemden Yaslandı çoluk çocuk bir elhamdülillaha Sürgüler sürülünce gözlerini yumdu cam Yarın dirilmek için ölüverdi o akşam Nur doldu avucuma, şi’rine erdi sesim Nice vatan gezsem de köyümmüş tek adresim İnsan ancak özünde yatıyormuş feraha |