Mutluluk Mevsimi
Hayalin gözümde başımda duman
Anla be yiğidim nâra düşmüşüm Gitmiyor sinemden gâm ile güman Şeyda bülbül gibi zâra düşmüşüm Kerem’ler Mecnun’lar aşkı gemide Hasretin yakıyor yürek komada Diyor ki yiğidin sana amade Gözleri sürmeli yâre düşmüşüm Kan düşen gözlerim ırağa dalar Of desem hasretin içime dolar Yârsız can çiçeği açmadan solar Akıl firar etti zora düşmüşüm Canımın sahibi diğer yarımsın Baş tacım herşeyim bütün varınsın Mutluluk mevsimi ilk baharımsın Gurbet elde ahuzara düşmüşüm Kul Garib’im gayrı yetti canıma Bu ayrılık dokunuyor kanıma Ecel el atıyor can damarıma Demesin ki kimse köre düşmüşüm Emine Çerçi |