BİR HİCRANIN KÜNYESİ...
Ufuklar hicranı bastı bağrına,
Yollarda sürünen garip bir kulum... Dünyalık nimetler almadı gönül, Mihnetten istemem yok para pulum... Kendi öz yurdumda yetim yaşadım, Horlayan gözlerden yaşadım zulüm... Bir sevda hicranı yaktı gönlümü, Vuslatı cananım bir diri ölüm... Bağrımda acılar çiçek açarken, Dikenler içinde kan ağlar gülüm... Mezarım üstüne çiçekler koyma, Semaya savrulsun bedenden külüm... Canan silahını yüklensin gelsin, Bu hicranı aşkta can verir gönlüm Gurbet çıkmazında solar umutlar, Gönül bin hicranda hep bölüm bölüm... Güller matem tutar,nergisler öksüz, Bir sıdkı vefayı vermez sümbülüm... Musa DOĞRUER(Teslimi) 28 ARALIK 2015. |
Yüce yürekten yine çok duygulu bir şiir dile gelmiş…
Kutlarım…
Şiir sev, şiir yaz, şiir oku...
...................................... Saygı ve selamla..