Selarla selamlamıştìk
Sevgilerle bekledik
Aylarca sancısını çekerek
Seni insan yavrusu.


Bir bebek sesiydi çınlayan
Ardından şeker kamışıyla boyanan
Tebessümle nidalanan,
Sevgiyi lezzetiyle tadlandıran

Misafiriydi daha altı aylık,
Yalan yaģmurunun.

Kasvet dolu damlalara.
En ağır misafirim.
Sevgi dolu yumağım.
Öpmeye doyamadığim

İnsan yavrusu.


Kalkmaya çalışıŕ,lakin yetmez gücü
Konuşmak ister, eyleyemez kelam,
Açıkça söyleyemez, ihtiyaçlarını.
Aciz,zayıf,muhtaç.
İnsan yavrusu

En pahasìz besin ağzına konulur
Bıkmadan baktırır,ince ince
Oyalanır.şefkat kanatlarına
Dileyen gözler,sever..
Menfeatsiz..



Kırklara karışsa da ömrü
Kırlaşsa da tahta gemisi
Kaynar, mağmalar gibi içi
Büyüse de insan yavrusu

El etse edemez yardım
Boş mu bakar dolu mu, bilemez.
İsminde gizli,gizi.üfler nefesim
Kesik kesik de olsa
İnsan yavrusu

Sever,sevilmese de her daim.
Uyutur ayaklarında.
Bitkin uykusuz.
Başından atamadığı
Dumanı tüten ateşi.ninnisidir kulaģìna.

Sever yine de her daim
Sevilmese de.
Anahtarıdır,sevgisi
Şifreli kapılara,
Şifre memuru tutsa da kapısına


Nefis etse de nisyan
Kapanamaz, sevgi girdabı
.


Madalyonun arka yüzü belirse de
Bukelamun sıfatiyla sıfatlansa da
Sıfat bu ..anotomisi raks etse de.
Suyunda çırpınır insan yavrusu.


Uģurlanìr tahta gemisinde
Selalarla insan yavrusu