NE ÇARE
Ezdi geçti hayatımı bu yıllar
Aşkım ile yanar idi gönüller Şimdi tanımıyor tutunan dallar Söz tükendi köz karardı ne çare Sana sevdalandım gençlik çağımda Tükenmez sanırdım aşkı gönülde Çayır cayır yandım dost ocağında Söz tükendi köz karardı ne çare Alev alev yanan aşklar tütmüyor Sevgi pınarları coşup akmıyor Gülleri kurumuş bülbül ötmüyor Söz tükendi köz karardı ne çare Rüzgâr gibi geçip gittiğim yolar Şimdi el sallıyor o geçen yıllar Konuşmaya aciz ağzımda diller Söz tükendi köz karardı ne çare Aşkın gemileri yelken açmıyor Dalgalar hızlanmış rota tutmuyor Ufuklar dumanlı gözler seçmiyor Söz tükendi göz karardı ne çare: |
Çok iyi bir konu ve harika bir anlatım gönülden kutlarım...
Şiir yüce bir duygu...
....................................Saygı ve selamlar.