GECE
Gece…
Ve yine sessiz heceler döküldü kalemden Umutla bakmayan kelimeler küstü mısraya Ağladı şiir, yağmura kardeş oldu gözyaşı Bir filiz çimlendi toprak altından narince Şair yazdığına hafifçe gülünce Bir umuttu bu hecelere can verdi kendi dilince Anlam kazandı gülümseyince keder. Anlam kazandı olur deyince kader. Sessizlik sebepsiz değildi ve gece Sırdı her dem sebepliydi her hece Sebepliydi geceler. Milyon kere düşse yine ayağa kalkar heceler. |
yüreğiniz daim olsun