AH İSTANBUL
İstanbul ! İstanbul !
yokluğunla büyüdüm varlığınla öldüm bana çook uzaksın İstanbul.! tutmadın ellerimi sormadın halimi birer birer yıktın en güzel hayallerimi daha beklemiyorum senden doğacak güneşi benden aldın en güzel günlerimi körpe gençliğimi helal etmiyorum sana İstanbul.! bana çook uzaksın gönlümde yarasın günahınla kal sana dönmüyorum işte İstanbul.! ah İstanbul ! ah İstanbul ! gülen yüzün gülmeyen yüzünden tehlikeli ve hüzünlü sana doğmayacak mı? bana doğmayacak mı? sevda güneşleri ikimizin de bu mudur kaderi. artık, kazsınlar bize makberi ikimizin de yok! yok! gidecek bir yeri. sen orada, ben burada ikimiz de olmuşuz birer günah keçileri. ah İstanbul ! ah İstanbul ! yine yaktın beni. sana kıyamıyorum işte, İSTANBUL günleri.! 26/11/2018 Ahmet KARA |
Gidende pişman gitmeyende pişman selam ve saygılarımla