"Kırk yıl köle" oldu her harf başına
Soylu sevdaların harı öğretmen
Sevgiyi yoğurdu kattı aşına
Ahlak diyarının ar’ı öğretmen

Tâze dokunuşlar eser yeşerir
İlimle ışıldar mum gibi erir
Irmak gibi akar mahsülü verir
Çorak toprakların karı öğretmen

İrfân ziyâsıyla gülümser yüzü
Bir uçtan bir uca bütün yeryüzü
Kardeşlik doğurur gece gündüzü
Yer ve gökyüzünün hürü öğretmen

Sükutu ikbâldir sözleri haktır
Gerçek fedakârlık üstüne yoktur
Şefkata hastadır dertliye doktor
İlhâm peteğidir arı öğretmen

Kuşatır yayılır sihirli sesi
Mürekkep kokusu sarar herkesi
Ufkun terennümü sabrın bestesi
İdrâk harmanının piri öğretmen

Öğretmen hissiyat öğretmenlik haz
İzandan sıyrılan bunu anlamaz
Sıradağlar gibi oku öğren yaz
İlmin yolculuğu kârı öğretmen

Kadrini bilirim câhile inâd
Onunla yükseliş onunla âbâd
O bahar şarkısı söze ne hacet
Şefkat bahçesinin moru öğretmen

Eğitimin hazzı bilginin hârı
Gönülden gönüle sevgi diyârı
Gâh halay horondur gâh ata barı
Ülkümün türküsü teri öğretmen

Yürekleri közlü emekleri ter
Bülbül gibi şakır gül gibi biter
Uygarlık yoluna başka ne ister
Alın teri gözüm nuru öğretmen

Ömer Ekinci Micingirt