Ey Insanlık
Dört tarafı duvarlarla döşenmiş
Afilli bir yalnızlık , İçine düsünce adam , Uzunca sürerdi gündüzler, Geceler intikam alırdı zatından , Düşününce , Mola vermeyi yeglerdi hayata , Durmadan göğe bakar , Nefesini umutla doldurur Gökyüzüne tüm detaylarıyla Danısırdi , Dıger pencerede , bir cocuk Gözleri ışıl ışıl , Gözü onunda havada , ala kuşta , Bır kanadında , yavaş yavas gelen sevincler temmennisi kavusmak Bir kanadında baba sesi Kaynaktan caglardı cocugun kalbine Giderek artan özlemlerle Gerilen sadece zamanlar degildi Geriliyordu hak -perest ihlallere Geriliyordu adımlar yolunu bulamadan Tepkiden yoksundu insanlık .. |
Güzel duygularla dolu, şahane bir şiir okudum…
Şiir güzelliğin aynasıdır…
....................................... Selam ve saygılar..