Gözlerinin Sağnağına
Uzun soluklar
Ah ile Kısa soluklar Vah ile Gözlerini yuman bir gece... Koynuna aldığı bir soluk aşk Ve taş yastığına koyduğu başı ile , Sonu olmayan düşüncelerin , Varılamayan yolların başındaydı henüz. Ne umarsız saatlerin gelişi, Ne zamansız çalan kapının tok sesi, Bir vakit var zihninde, Sanki terkedilişin ertesi . Çağ yangınlarında yitik bir yuva , Zor günlerin gebe kaldığı bir ovada, Ellerini ısıtıp bir sobada, Tutundu gözlerindeki sağnağa. Sığmadı koca bedene yürek çırpınışı, Uçuverdi zalimin kafesine , Sonra da daldı serin sulara, Sular karıştı ,gözlerindeki sağnağa... “Bir gün “diye başlarken cümlesine dilim , Göl kıyısındaki sessizliğe bürünürdü. Sonra benim nazlı canım, “Sonra “der ; ve martıların ıslık sesine karışırdı şarkılar... |
Saygılar sunuyorum