elvan çiçek ağıtları 1
bunca zaman
bir çiçeğe ağıt yakmamışım ben... oysa ne hazindir su üzre salınıp duran bir nilüferin soluşu bir sabah erken.. hoyratça esen bir yel gibi uzanıp bir elin dalıdan bir gülü koparışı... pembe sarı ebruli renkleriyle hoş bir sefasıdır ya akşamların bir çocuğun annesine korkuyla sığınması gibi karanlıklardan bir çiçeğin korkması yalnızlıktan ve ayrılıklardan.. kaç çiçek soldu gözlerimizde ve kaç bahara ermeden dalında kurudu gonca kaç ezilmiş çiçeğin ağrısı bulaştı yüreğimize ve sorduk mu ezen öldüren solduran kirli eller nerde... ben bunca zaman.. bunca zaman.. bir çiçeğe ağıt yakmamışım ben.. 06/11/2018 tmolos |
sevilmeye ve okşanmaya ihtiyaçları var.
yediveren gülleri kadar zarif bir şiir okudum.
tebrikler ve saygılar sunuyorum...