İmar barışı cep yakıyor
İmar barışı cep yakıyor
Vatandaş, iyi fırsat zannediyor Valiliklere, belediyelere koşuyor Saatler süren, uzun kuyruklar oluşuyor Yüksek birim fiyatlarını görünce Dudak uçuklatıyor, geri adım atıyor Bu ne biçim imar, Bu ne biçim, imar barışı Yok, kat mülkiyeti, yok yok kat sayısı Yok, bina mantolama, yok yaşı Eklenince, doğal gaz bağlama telaşı Birde emlakçıların rekabet yarışı Alsana imar gözyaşı Ne birikimi varsa vatandaşın Elde avuçta, bir şey kalmıyor Yuvalar yıkılıyor, mirasçılar dava açıyor Birde uzlaşma birimlerine, yakalarını kaptırıyor Cep delik, cepken delik yuvasına dönüyor Bıçak vursan bir damla kan çıkmıyor Burnundan soluyor Al sana imar yarışı Olan gariban vatandaşa oluyor Müteahhitlere, emlakçılara, belediyelere Gün doğuyor Fakir, fukara, Garip guraba, dul yetim Farkında olmadan, bir kaşık suda boğuluyor İntiharlar çoğalıyor, yetimin anası ağlıyor Tuzu kuru olanlar, sadece avuçlarını ovuşturuyor Zakkum karıştı, zehir oldu garibanın ekmeği aşı Alın size imar barışı _____Şair 67_____ Ali Cemal AĞIRMAN |