Kalman sefada!...Bildiğim - tanıdığım en güzel kadınsın. Bana hediyeydin, çoktan beri de hasret, Arzu dolu yürek, uykularım düzensiz, Rüyalarımda bile, görmeseydim nefret... İlk görüşte aşka, inanan varmıdır bilmem, Bende inanmazdım önce şimdi yaşıyorum, Öylesine etkilendim ki, seninin aşkından, Yaşadım sandığım günlerime, şaşıyorum… Elimde demet demet çiçek, beklemede, Böyle kuru kalıp, kaderimiydi solmak, Sen bana yakın değil, olmuşsun uzak, Sevenlerin dileği değilmi, yari bulmak... O midyeden çıkan inci tanesi bana göre, Yürü be gönül, yorma hali kısmete bırak, Belki bir fırtına, yada sakin rüzgar olursa, Yelkeni açtın mı, kendini ummanına bırak… Keşke seksen dokuz dilde, konuşabilsem, Her biri aşkı tercüme etse, bin bir defada, Denesem seninle aşk dilini becerebilsem, Gönül bunalıma gitti yok, kalman sefada... Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. |