Donduk Anam
Ay zifirde yel üfürür kuytuluklara
İki turunç düşidik tutunamadık dallara Evlerden ırak içtik şehadeti düştük yollara Dersim dağlarında ölüm büründü allara Biz ki vatan bağrında sarıldık derin uykulara Donduk anam donduk Sökülsün orman çam kayın meşe Arzuhali bedenimizi babam versin ateşe Diyarı gurbet nöbetimiz emanet kardeşe Duyurmayın küffara sevinci olur pür neşe Bir daha çıkmak nasip olmasa da güneşe Donduk anam donduk Nazimiye naçar üstüne kusmuş buzdan ayaz Memed’im susmuş parkasında kar beyaz Var git ölüm kefareti defteri kebire eksik yaz Hak erenler dönsün semah versin niyaz Bizi unutan yüreklere haram olsun her yaz Donduk anam donduk Not: Tunceli /Nazimiye’de donan şehitlerine |
Şiirin; yazılışı mükemmel, geçişler mükemmel, akışı mükemmel...
Şiir yaşam biçimimizdir…
...........................................Saygı ve selamlar..