Netin bir ucunda ben, öbür ucunda genç şair ve aynı müziğin tınısının yüreklerimizdeki izlerini yazdık sırayla. Doğaçlamaydı...

Serap Hoca:

Seni ben
Uzak bir sahil kasabasında,
Rüzgâra verdiğin yüzün
Ve dönük sırtınla bıraktım denize.


Devran Demir:

Öyle mahzundu ki duruşun
Kıyamadım bozmaya
Sessizce baktım sana uzaktan...
Ve ağladım verdiğin hüzne...



Serap Hoca:

Şimdi
Yitip giden zamanın ardından
Kürek çekiyorum gençliğimle
Ve dalgaları arıyorum gözyaşımla;
Yoksun…



Devran Demir:

Belki bir daha hiç olmayacaksın
Ama o buruk resmin
Bil ki. hep yaşayacak,
Gizli bir yarayı taşır gibi
Kalbimde...



Serap Hoca:

Hatırlar mısın,
Nasıl da özlemli bakardı gözlerimiz; .
Hatırlar mısın,
Nasıl da sancılara gebeydi yüreğimiz
Ve sen
Çocuklar gibi şen şakraktın...



Devran Demir:

Dün sahil boyu baktım izlerine,
Dalgaların kırık sesinde aradım sesini.
Kumların üstünde ayak izlerini
Bekledim çaresizce.
Yoktun...

"0ğul" bildiğim Devran Demir - Serap Özaltun
2.5.2008

www.antoloji.com/siir/media/71/www_antoloji_com_961171_870.WAV