öyle diyorsan öyle olsun
bu son ölçüsü olsun boynumun
sormasan da
uğra masan da
ben yine bir yastık
bir yorgan
idare ederim



şiirler döşerim
düşler sığınağında
yine aynı hazımla
yine bana ait tarzımla
şiirler döşerim
her ne kadar senin olmadığın yer
benim sayılmasa da
kader derim
kısmet derim
buna da inanırım giderim



adımlarımda toprak kokusu
göz yaşlarımda kan kırmızısı
evren unutsa da bulutların aklına geçeni
söylediğin her kelime yoruyor beni




hanı sen umutlarıma hava aldırandın
hani karanfilim , çemenimdin
vede çayımı tatlandıran şekerimdin
bilmem ki ne kadarda benimdin
ne de çok serindin



sen sevildin ya
sana ne kadar değer verildi ya
artık son sözü söylüyorum
artık burada noktayı da koyuyorum
yıkılsam da
yakılsam da
acılarla karılsam da
bunun adı veda