AÇ
Dört yapraklı yonca misali,
ağırlığı var dudaklarımın arasın da. Şeffaflaşan lisanına giydirilmiş, kütlesince kıymet. Tartılamaz,hiçbir sıklet taşımaz, cevabı olmayan sorulara yanıtsız kalır cılız beden. Gözbebeklerine yansıyan, yanıp sönen sokak ışıkları. Akılda ise kaldırımın soğuk izleri, ruhsuz tablonun renğine bezenmiş, çizğilerinde gezen. Kenara savrulmuş kuru yaprağa, yuvasını kurmaya çalışan çaresiz kuşa, saç telinden ayak ucuna kadar, şair’liğe soyundum diyen dile özenmiş. Kavrulur,ani çarpan ışıklar altında, sancılanan yürek,çırpınır martının avazında. Kelimeler buzhane,zihin ise ölülerin konduğu morg. Aç...afrika çoçukları gibi(maneviyata). Tok...ehl-i dünya gibi(yalana). Düşünceler,lime lime içinde baharat tadında merhamet. Dilde ise acı süzme bal... |
Ama bu şiirde de dikkate almanız gereken hususlar var...
saygılar...