İŞTE HAYATIM (SON BÖLÜM)
İŞTE HAYATIM (SON BÖLÜM)
O yıllarda bir bankada çalışmaktaydım. Hamam önünde bir apartmanın giriş katında anneciğimle birlikte oturmaktaydık. Üst katlardan birinde oturan, Orhan Sezener’le tanışmış ve onun sayesinde Ankara Radyosu’na Konserlere giderdim, bazen annemi de götürürdüm. 1954 de, genç yaşta vefat eden rahmetli Ekrem Güyer’i ve hocası, kıymetli ses sanatçısı Müzehher hanımefendiye de tanımıştım. Şair Rıfat Aydın’ın “ Unutturamaz seni hiçbir şey !..” diye başlayan güftesini, Nihavent makamında besteleyerek, hocası Müzehher hanımefendiye ithaf ve takdim etmiş. Müzehher hanımefendiye de Şekip Ayhan Özışık’ın Karcığar makamındaki bestesiyle, “..Unutmadım seni ben, her zaman kalbimdesin !” güftesini Ekrem beye ithafıyla başlayan ölümsüz Aşklarına şahit olmuştum.. Evliler iken,1998 de 75 yaşında vefat eden Müzehher Güyer hanımefendiye ve Ekrem Güyer‘e Allah’tan sonsuz Rahmetler diliyorum. Makamları Cennet olsun ve İNŞALLAH orada da bir arada olsunlar diye dualar ediyorum. Yüce Allah’tan, bana da böyle şiirler, besteler sunacağım bir eş, bir sevgili Nasip et diyerek, gıptayla dualar etmiştim. Nitekim dualarımı kabul etmiş olmalı ki ALLAH, bana da, kendisine şiirler adadığım güzeller güzeli bir eş bahşetmiştir. Allah’a sonsuz şükürler sonsuz hamd-ü senalar olsun. Hayalinle yaşamak kolay değil !.demiştim ya.. Nice zor olsa da muhteşem hayaline muhtacım.. Dün yine Çuğra sahil başından ağır ağır yürüdüm. Niyetim biraz güneşlenmek, denizi, martıları seyretmek Girişteki bir sitenin önüne geldiğimde ayaklarıma dolanan bir kedi ile adeta cebelleşmek zorunda kaldım. Etrafımda fır fır dolaşan kedi, paçalarımı bırakmıyordu adeta.. Düşmemek için hayli zorlanıyordum.. Bak güzelim, şu anda sana verecek bir şeyim yok ama söz yarın tekrar geleceğim ve sana mamalar getireceğim..(!) Kediyle muhabbete koyulduğumun farkına vardığımda o, yan taraftaki otların arasına dalmıştı bile. Nereye kayboldu Diye eğilip baktığımda... Otlar, dikenler, yeşillikler arasında bir tane kocaman Beyaz Gül !... Aman YARABBİM !..Donup kalmıştım öylece.. Büyüksün Allah’ım büyüksün YARABBİM!. Ne güzel söylemiş şair: “ Ne çare kaybettim nazlı Gülümü .. Leylaklar üzülsün, güller ağlasın..” Adeta bir rüyadayım. Tam üç yıl geçmiş aradan... Belli ki seni benden çok seviyor imiş YARATAN.. Hayatın kahrı, çilesi bitmiyor.. Hiçbir şey beni teselli etmiyor.. Bu can her gece yarısı boşluğa haykırışıyla Hayalini umut eder,RABBİNE yakarışıyla.. Görenler sanırlar yalnızım burada.. Seni de yalnız sanırlar orada.. Ne enfes kokun silindi, ne gül yüzün hayalimden; Gözyaşlarım sel misali tutuyorum ellerinden.. Denizim oldun demiştim. Sensizliğin de boğuldum. Gidişinle fani Dünya ummanında kayıp oldum !.. Akrostiş bir şiirimin sonunda demiştim ki : ( Neler çektin, neler gördün !.Çocuklardan, torunlardan; Elli bir yıl yüksünmedin huysuz ve titiz kocandan.. Bin meşakkate katlandın, tek gün olsun sızlanmadan, Uykusuz gecelerimde yanımdaydın, uyumadan... Şu son demde her günümüz Sevgililer günü olsa; Artık elveda zamanı...Neye yarar yağ-bal olsa ?!..) Altmış yılda bir tek gün incitmedin.. Munis bakışlarınla mutlu ettin.. Düzgün yaşadın Âlemde GÜZELİM Sana ALLAH’tan Cennetler dilerim.. Mehmet Cemalettin Bayhan-Erdek-21.08.2018 |
Yüreğin, emeğin ve duyguların çok iyi…
Şiir diye güzellikler sunulmuş…
Kalemi ve yüreği kutlarım...
.......................................Selam ve saygılarla.