KALBİM KIRIK
-Kalbim Kırık-
... Bütün yakın şehirlere küstüm güneş tekrar kalbimi ısıtana dek. Öyle ısıtana dek dediysem yakmadan kavurmadan ciğerlerimi. Önce ellerin birbirini ısıttığı iki kişilik çıkılan yolda hiç bırakmadan yürümeye söz verilenden eser kalmamacasına değil hani. Yürürken taşlı yolları görmezden gelip hiç pesetmeden ve yorulmadan yürüyebilene meyletmiştim de elimi tutanın meylinde kaldı tüm sorgularım. Ve, bir de bakmışım ki hayli yalnız yürümüşüm onca yolu, arkama dönüp özlediğim anılarda sevdiğimi göremediğim zaman anladım işte hepsi buydu. Ben bu yola baş koydum demiyorum artık, diyorum ki ben bu yola kırık bir kalp bıraktım. Orda dursun işte kalbim artık. Sevil Özdemir |