An, saklı bir zamandır
Ruhun ve kalbin didarında ki en anlamlı bir farktır
Akıl bunun için itibarlıdır, virane olan gönül için hicran niye yakındır
Düşünmek elbette ki tedb-i sanattır, hesap edilmeyen bir rüya nasıl bir hakikattır


Neler unutulmuyor
Halin meftun olduğu lahzalar bir ömür ibretle bakıyor
Ah etmek çare mi oluyor, keşkelere bürünmek idrakine seler söylüyor
Geçmiş sanki halimle alay ediyor, sessizlik içinde bak, ne kadar da sinsice gülüyor


Sevmekten korkma
Sevilmek içinde saklı umudundan hiçbir vakit soğuma
Nasip azmin ve niyetin, ferda olduğun kadar cehdinin yanındadır uyuma
Kul olmak, aşkın sadrında ki mana ile yanmak en büyük bahtiyarlıktır, anlasana


Gönül asla deli olmaz
Aklın tutukluluk yaşasa bile vicdanın sesinden kurtulamaz
Lahzanın kadrinde donup kalamaz, yalancı gülümsemeleri kimseye bırakmaz
Ağlayan bir gönül yarsız, niyazsın olamaz, ettiği figanların hülasası yok sayılmaz


Ey can niye sessizsin
Neden düşüncelerin içinde nefes nefese kalan bir badiresin
Günyüzüne hasret umutlarını derle, hicranın yaşları döktüren sahnesinde gülme
Hüzün içinde serinliyeceğine itibar etme, şevk ve sürur kalbinin felahıdır alay etme


Sabır aşktır,farktır
Kanaat ettiren hicran firaktır, umudun lahzasında ki niyazdır
Sevda için bundan gayrı ne vardır, vuslata gebe gönüller kul olmak adına fedadır
Gönlünden vazgeçmeyen, iradesini bu manada kal eylemeyen bir can söyle nasıldır


Başın öne eğilmesin
Yüreğinin burukluğu alıp seni yeisin acizliğine sürüklemesin
Ruhunun sevdası hiç dinmesin, sinende beklettiğin ümitlerin hiç hüzünlenmesin
Kalbinin nazargah olduğu hakkıyla ve feyzin lisanıyla akledilip sabırla beklenilsin


Virane gönül aczidir
İmanın için ne kadar ahenksiz ve ruhuna acı veren kederdir
Akıl ve izan ilminle niteliktir, vecdinle serinliktir, teslimiyetinle ihlas gerekçendir
Aşk, ruhun ve kalbin lisanında ki perdedir, edebin halinden serdedilen bir inceliktir



Mustafa CİLASUN