Ey can, lahzanın alinde ki ruhuyla yol alan!Bazen Bir nedenle kan şekeri yükselir Kalbin mutat ritmi bir canı çaresiz bırakır Yutkunmak Kaçınılmazdır o hızını artırırken Nabız artar çare adına merak yavaşça sarar Her vakit Hazır olduğumuzu beyan ederiz Ve hatta ulu orta ölümle pervasızca alay ederiz Nasıl olsa Bizde o gün elbet öletceğizi söyleriz Lakin emanet olan bu can çıkarken hani çare deriz O an ve Tükenen zamanda en sevgili tenin Fevkalade önem vererek farklılık aradığın bedenin Onu Anlamlaştıran değer katan en derin Ruh içinde ki halin çaresizdir an sessizce tükenirken İşte o an Öyle keyfiyet kazanır ki bu zaman Senin için bazen geçmeyen merak içinde bekleyen can Haz Muhayyilesiyle koşuşturduğun zaman Arasat içinde duracak senin için geçmez olan bu an Sen hala Oyalan heyhat avuntuyla aşkı anan Karanlıklarda korkuyla bakan, seheri düşlerle unutan Amansız Sabrın içinde durmadan nefes alan Sen ki sevdalarını ahirine saklayan güzel ve güzide can Saklandığın Zaman, zerresinde nefeslendiğin an Aşk ikliminde solmayan, ülfetle soluyan sevdana kan Mücerrettir Geçen her an, esrarında bulunan Mizanla dirliğin ahengiyle nefs alacaktır aşkı anlayan Mustafa CİLASUN |