bint-ül meniyye
Derin ve ağır yara ağır mersiye şimdi
Beyhudelikte beni boğuyor düşünceler Sen misin giden ben mi dön bir bak kalan kimdi? Canım her yandığında çoğalır işkenceler. Ra’şedâr bir çocuk var ardım sıra ağlayan İçinde feryâd demli zakkûmdan bile acı Çukur içinde dahi yüreğimi dağlayan Emânet nefesimin ölüm sonsuz ilacı Çöküyor sebepsizce ruhuma bir karanlık Kopan parmaklarımdan serpilir gözüme kan Kutsar bedeni toprak kör kuyuda bir anlık ’Sen’ , fâni kal ey Dünya, kıyâmetin yoktur san Kimliğimi kaybettim gölgem ,sesim kimliksiz Tuzlu su akmayacak yüzümdeki musluktan Ak gömleğimi giydim sanmayın ki; gömleksiz Vâkit gerçeğe dönüş sonlanan mahpusluktan Vuslâtı kelam Ra’şedâr -titreyen Mersiye-ağıt bint-ül meniyye- ölüm, vefat Siirimi gün seçkisine lâyık gören seçki kuruluna sonsuz teşekkürlerimle ... inşallah kimsenin gün hakkini yememisimdir:( |
gönül sesiniz.
Her zamanki gibi Harika dizeler Saygılarımla