ÜZÜLÜRÜM
Vur kelepçeyi Memur bey. Düşün me hiç
Kendini düşünmeyeni sen neden düşüneceksin Bu gün de rızkımız da nezaret de yemek varmış Ben alıştım o soğuk dama ,oda alışır bana Korkmuyor musun diye sorma ,korkuyorum aslında kelepçe bazen canımı yakıyor, gururumu incitiyor polis arabasına merakla bakan gözler korkutuyor özgürlük umurum da değil, kalabalık korkutuyor Ben soğuk odalara yalnızlığım la çok kaldım Kader arkadaşımdır yalnızlığım onu almayın yeter sessizlik vazgeçilmezimdir, ekmek su istemem sigaram olmazsa olmazım, bunlar yeter bana Yanıma sarhoş vermeyin istemem, ben bana yeterim hakim yetmiş yıl verecekmiş muhabbetini sevmem ben idam isterim ,asılmak isterim ,laf istemem ben beni buraya düşürenlerle gömülmek isterim. sabah beni bırakacaksan götürme memur bey Devletimin mazotuna, senin zamanına üzülürüm ben kendime acımam da , size üzülürüm ben benden korkmam da içim de ki çocuğa üzülürüm. VAHİT VOLKAN SEVİNÇ |