Sancılı Eylül
Bir Sancılı Eylül’dü…
Yıkılışımdı… Vuruluşumdu Can Evimden, Belki İlk Ağlayışımdı Ciğerlerimi Patlatırcasına, Oyuncağı Kırılmış Bir Çocuk Gibiydim… Bir Terkedilişti, Gidişti Habersiz, Ama O Nasıl Gidişti Allah’ım? Dayanılmazdı, Sığmıyordu Yaşlar Gözüme, Dinmiyordu, Dilim mi Kilitlenmişti? Neden Kal Diyemedim, Anlamsızdı Yaşadığım, Anlamıyordu Giden. Farklı Bir Eylül’dü… Sokak Lambaları Aydınlatmıyordu Caddeleri, Dünyam mı Kararmıştı? Yoksa Kör mü Olmuştu Gözlerim? Neden Işık Saçmıyordu Ay? Bu Kadar mı Nefret Etmiştin Benden? Vay Halime Vay… Oysa En Güzel Anlarımızda Çıkardı Gökteki Ay, En Güzel Aydınlığını O Zaman Verirdi Yer Yüzüne, Ne Hale Gelmişiz Biz? Niyeydi Bu Gidiş? Ben Anlamıyor, Sen ise Anlatmıyordun… Buruk Bir Eylül Bu, Şarkılarımız Kaldı Mazide, Resimlerimiz Tozlu Raflarda, En Değerlilerimiz Eskicinin Yorgun Ellerinde, Takvim Hala Gidişinin Tarihini Gösteriyor, Saat Gidişinin Zamanını, Nikotin Esir Aldı Parmaklarımı Hiç Düşmüyor Yakasından, Her Nefeste Ciğerlerime İşliyor Sancılı Eylül. Her Çekişte Bir Adım Daha Yaklaşıyorum Ölüme. Sonum Olacak Bu Eylül Belki de. Sancılı Bir Eylül’dü Bu, Yıkılışımdı, Vuruluşumdu Can Evimden, Bir Terkedilişti, Gidişti Acımasız, Ama Nasıl Bir Gidiş? Giden Bilse Gidişinin Bedelini, Gittiğinden Utanırdı, O Biçim Bir Gidiş, Şarkılarımız Mazide, Resimlerimiz Tozlu Raflarda Kaldı, Takvim Gidişinin Tarihini Saat Gidişinin Zamanını Gösteriyordu, Niyeydi Bu Gidiş? Ben Anlamıyor Sen İse Anlatmıyordun… Evet… Sancılı Bir Eylül’dü Bu… Çanakkaleli ERHAN 8 Eylül 2018 Kavaklar Mahallesi / Merkez / GİRESUN |
teşekkürler…
Şiir yaşam biçimimizdir…
...........................................Saygı ve selamlar..